Proje alanının yakın etkileşimindeki yapılı çevre ölçek, altyapı-üstyapı tipolojisi ve yapı gruplarının birbirleri ile kurduğu ilişki biçimleri üzerinden yapılabilecek üst okumada, kentten daha çok kırsala yakın bir yerleşke karakteri tarifler. Fiziksel olarak kentsel alandan kopuk mahallenin evrim geçirmiş ve geçirmekte olan tipik gecekondu hikayesinin yanı sıra,  sosyo-ekonomik anlamda da kent yaşamı ile bütünleşme kapasitesinin sınırlı olduğu anlaşılmaktadır.

Proje alanı, imar planı senaryosuna göre mahallenin üç tarafı ağaçlandırılacak alanlar ile çevrili güney ucunda, “ıssızında” yer alır.
Parselin batı sınırını tutan 15 m’lik imar yolu, mahalle ile tek ve mutlak erişim-etkileşim rotasıdır. Öneri işlev ve program kadar, ağırlıklı olarak doğu yönelimli sert eğimli topoğrafya da, mimari yaklaşım ve tasarım dili açısından belirleyicidir.

“Projenin öncelikli tasarım motivasyonu; konuyu yerine ve bağlamına uygun, etkileşim koridorundaki mahalle morfolojisiyle ve alanı çevreleyen ağaçlandırılacak alanlar ile yüksek kontrast ve gerilim yaratmayacak bir içerikle ele almaktır.”

Bu kapsamda Cemevi, kentsel örüntü içinde varlığını ve/veya işlevsel farklılığını hissettirme çabasındaki bir kompleks olarak değil, önerilen işlevin geçmişten günümüze süregelen mütevazi içeriğine de uygun düşecek şekilde bir “mikro kampüs” yada “mikro külliye” olarak yorumlanmıştır.

Projede belirleyici tasarım yaklaşımı olarak “HAYAT” içeridedir. Üst zemin kotundaki olağan cemevi işlevleri (Cem meydanı, Cenaze evi, Aşevi vb.) ortak avluya açılarak birbirleriyle dolaylı ve/veya doğrudan ilişki kurar. 
Denetimli geçirgen yapısıyla “kompakt” bir içeriğe sahip tipolojik çözümleme, cemevine kamusallığın yanı sıra kabul edilebilir düzeyde mahremiyet sağlar.

Çok amaçlı salon, kütüphane ve kafeterya sergi amaçlı da kullanılabilecek nitelikteki fuaye alanı üzerinde birbirleri ile dolaysız ilişki kurar. Fuaye alanı doğu yönünde ki geniş açıklıktan doğal ışık alır ve peyzaja-manzaraya açılır. 
Doğal arazi plastiğine göre etkin kullanımı söz konusu olamayan “çocuk oyun alanı”, mülkiyet parametresine özen gösterilerek  “çok amaçlı etkinlik avlusu” tarifi ile (+161 kotunda) proje alanının fiziksel/işlevsel tamlayanına dönüşür. Dolayısıyla imar planının öngördüğü kullanım sürdürülürken, diğer yandanda açıkhava etkinliklerinde kullanılabilecek toplanma mekanı olarak projeyi tamamlar.

İmar planında cemevi parseline servis sağlamak amacıyla önerilen servis yolu ringi, imkansız eğim değerleri nedeni ile işler-işletilebilir değildir. Bu gerekçeyle mümkün olan en kısa mesafelerde ve iki ayrı nokta proje alanına araç giriş-çıkışı sağlanırken, parselin doğu sınırının ağaçlandırılacak alan peyzajı ile kesintisiz bütünleşmesi önerilmektedir.

Kapalı otopark araç giriş-çıkışı cemevi parseli ve çocuk oyun alanı arasında yer alan servis yolu hattı üzerinden sağlanır. Parselin güney sınırında ise yine mevcut servis yolu rotası üzerinden cenaze evi, aşevi ve kurban kesim alanına zemin katta servis sağlanır.

Yaya yaklaşımı için parsel dinamiklerine koşut olarak 3968. Sokak üzerinden iki farklı giriş söz konusudur.  Mevcut cemevi izleğinden (+164 kotu) avluya doğrudan giriş yapılırken, bir alt kotta (+161) cemevinin uzantısı olan işlevler ile ( atölyeler, kahvehane ve idare) bütünleşen çocuk oyun alanı üzerinden de erişim sağlanmıştır. Alt zemin kotundaki sosyal işlev kümesine ise ( derslikler, konferans ve sergi salonu, kütüphane vb.) yaya dolaşım şeması üzerinde yer alan iki farklı noktada düşey sirkülasyon elemanları ile ulaşılır.